ေနညိဳခဲ ့ၿပီ ခ်စ္သူေရ
လမင္းၾကီးလည္း သာေနၿပီ
ေငြၾကယ္ေလးေတြ လင္းလက္ေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီ
မေၿပာင္းလဲနုိင္တဲ ့ ေကာင္းကင္ၾကီးကေတာ ့
ထာဝရၾကဳိဆုိေနတယ္
သစၥာရွိတဲ ့ ဓူဝံၾကယ္ ထင္ရွာစြာအရပ္တစ္ခုမွာ
အထီးက်န္လည္း အလင္းေရာင္ေပးေနဆဲ......
သန္းေခါင္းေက်ာ္ခဲ ့ၿပီ ခ်စ္သူေရ
လမင္းၾကီးလည္း အေနာက္ရပ္ကုိယြန္းခဲ ့ၿပီ
ၾကယ္တာရာေတြ ၿဖဳိးဖ်က္ေပ်ာက္ကြယ္သြားလည္း
သစၥာရွိတဲ ့ဓူဝံၾကယ္ အရပ္တစ္ခုထဲမွာပဲ
ထာဝရ လင္းလတ္ေနဆဲ...
မုိးေသာက္ခဲၿပီး ခ်စ္သူေရ
နုိးတတ္တဲ ့ငွက္ကေလးေတြ အခ်ိန္မွန္တယ္
သင္းပ်ံ ့တဲ ့ရနံ ့နဲ ့နတူ ပန္းကေလးေတြအာရုဏ္ဦးၾကဳိေနၿပီ
ေနမင္းၾကီးေပၚထြက္လာရင္
ငါ ့ရဲ ့အပူေတြ သူ ့ဆီကူးဆက္မွာ
စုိးရိမ္မိတယ္......
ေၾသာ္.......
ပခုံးထက္မွာမွီၿပီး အတူထုိင္ခဲ ့တုန္းက
ဒီခုံေလးက ခ်စ္သူထုိင္ခုံတန္းလ်ားေလး
မင္းလက္ကုိတြဲၿပီး ေလ်ွာက္ခဲ ့တုန္းက
ဒီလမ္းက ခ်စ္သူလမ္းၾကားေလး
အတူဆုိခဲ ့တုန္းက ဒီဂစ္တာကသီခ်င္းရွိတယ္ ကီးသိတယ္
အခုေတာ ့...
ဒီထုိင္ခုံက လြမ္းမိတ္ေဆြ
ဒီလမ္းက ေန ့စြဲေတြကုိေၾကကြဲေစတဲ ့လမ္း
ဒီဂစ္တာက သီခ်င္းမရွိတဲ ့ဂီတာတဲ ့...
ေၿပာင္းလဲတာက
သက္ရွိမင္း
အၿပစ္တင္ခံရတာက
သက္မဲ ့ပတ္ဝန္းက်င္
သူတုိ ့သိရင္ရယ္လိမ္မယ္...
ဂီတာ သီခ်င္းမရွိတာ မင္းလက္ေတြၿငိမ္ေနလုိ ့
ဒီလမ္းအထီးက်န္တာ မင္းစိတ္ေၾကာင္ ့
ဒီထုိင္ခုံဘယ္မွာ ေရြ ့သြားလုိ ့လဲ....?
တကယ္ေတာ ့
ေၿပာင္းလဲတတ္တာက လူ ့ရဲ ့စိတ္
လူတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ခ်င္ရင္ေတာ ့
ေၿပာင္းလဲတတ္တဲ ့ သေဘာတရားကုိလည္း
နားလည္လက္ခံနုိင္ရမယ္.....................။
